زبان مردم کنیا – کنیا که رسما جمهوری کنیا نامیده می شود، یک کشور آفریقای شرقی است که ترکیبی فرهنگی و جغرافیایی است. چه بوسیله تور گردشگری کنیا در حال کاوش در مناطق ساوانای کشور باشید و چه در نایروبی، پایتخت شلوغ کشور، زندگی می کنید، مطمئناً انواع تجربیات و افراد را خواهید یافت.
از آنجایی که با مطالعه در مورد کنیا و یا حتی با بازدید از آن با کشور و مردم آن بیشتر آشنا می شوید ، طبیعی است که از خود در مورد زبان هایی که در کنیا صحبت می شود بپرسید.
قصد سفر به کنیا را دارید، لازم است ابتدا اطلاعات کلی در رابطه با انواع ویزای کنیا را بدست بیاورید. سپس با ما همراه باشید تا در مورد زبان های رایج در کنیا بیشتر بدانید.
نگاهی به زبان مردم کنیا
دو زبان رسمی این کشور انگلیسی و سواحیلی هستند. انگلیسی – باقیمانده از حکومت استعماری بریتانیا – معتبرتر است و عمدتاً توسط “نخبگان” تحصیل کرده در دولت، آموزش عالی یا رسانه ها استفاده می شود.
انگلیسی بریتانیایی عمدتاً در کنیا استفاده می شود. علاوه بر این، یک گویش محلی متمایز، انگلیسی کنیایی ، توسط برخی جوامع و افراد در کشور استفاده می‌شود و دارای ویژگی‌های منحصر به فرد آن است که از زبان‌های محلی بانتو مانند کیسواحیلی و کیکویو مشتق شده‌اند .
این گویش از زمان استعمار در حال توسعه بوده است و همچنین حاوی عناصر خاصی از انگلیسی آمریکایی است . انگلیسی به طور گسترده در تجارت، آموزش و پرورش و دولت صحبت می شود. ساکنان حومه شهر و روستاها کمتر چند زبانه هستند و بسیاری در مناطق روستایی فقط به زبان مادری خود صحبت می کنند.
از سوی دیگر، سواحیلی و انواع متعدد آن در سراسر جنوب شرقی آفریقا صحبت می شود و تقریباً همه کنیایی ها از آن به عنوان زبان اصلی یا ثانویه استفاده می کنند.
سواحیلی که با نام کیسوآلی نیز شناخته می شود، یک زبان بانتو است، به این معنی که عضوی از خانواده زبان‌های نیجر-کنگو (یکی از شش گروه زبانی اصلی یا فیلا) است که در این قاره یافت می‌شود.
سواحیلی به شدت تحت تأثیر عربی، انگلیسی و پرتغالی است و نتیجه ارتباطات تجاری قوی بین مناطق ساحلی و تجار عرب است. بنابراین زبان سواحیلی زبان بازرگانی و تجارت است، اما در مدرسه، به ویژه در سطح ابتدایی نیز تدریس می شود.
گویش kiMvita لهجه‌ای است که احتمالاً در کنیا پیدا خواهید کرد، اما گویش‌های دیگر آن نیز در سراسر آن یافت می‌شوند.
زبان های دیگر در کنیا چیست؟
اگرچه انگلیسی و سواحیلی زبان‌های اصلی هستند که در سرتاسر کنیا صحبت می‌شوند، اما این بدان معنا نیست که آنها تنها هستند. علاوه بر سواحیلی، زبان‌های بومی آفریقایی دیگری نیز وجود دارند که بیشتر در منطقه صحبت می‌شوند و رایج تر هستند. در واقع، Ethnologue تخمین می زند که تقریباً 70 زبان در این کشور صحبت می شود.
زبان‌هایی که به صورت محلی صحبت می‌شوند به سه خانواده زبانی گسترده تعلق دارند: نیجر-کنگو ( شاخه بانتو ) و نیلو-صحرا ( شاخه نیلوتیک )، که به ترتیب توسط جمعیت‌های بانتو ، نیلوتیک کشور و خانواده زبان‌های کوشیتی ، آفریایی صحبت می‌شوند . اقلیت قومی عرب به زبان‌هایی صحبت می‌کنند که متعلق به خانواده افروآسیاتیک جداگانه است و هندوستانی‌ها و ساکنان بریتانیایی به زبان‌هایی از خانواده هند و اروپایی صحبت می‌کنند .
زبان‌های بانتو و نیلوتیک گسترده‌تر هستند، اما هر یک از این گروه‌های زبانی را می‌توان به گویش‌های مختلف تقسیم کرد.
بعنوان مثال کیکویو، یک زبان بانتو، ظاهراً پرگویش ترین زبان محلی است که 8 میلیون گویشور دارد و گویش Oluluyia که حدود 5.2 میلیون سخنران دارد. همچنین زبان‌های تونال گروه زبانی نیلوصحرا از جمله دولوو با حدود 4 میلیون گویشور و کالنجین با تقریباً 5 میلیون نفر نیز وجود دارد.
در خانواده زبان های افروآسیایی، سومالیایی وجود دارد که بیش از 2 میلیون گویشور دارد که بسیاری از اجداد آنها قبل یا در طول دوره استعمار از سومالی آمده اند.
شما می توانید حدود 15000 نفر را نیز بیابید که به زبان عربی صحبت می کنند، که بسیاری از آنها از شمال آفریقا آمده اند. (عربی در واقع به دلیل تماس از طریق تجارت، از حدود سال 1500 میلادی به بعد، تأثیر زیادی بر زبان سواحیلی داشت؛ بسیاری از مردم سواحیلی زبان از نظر تاریخی مسلمان بودند.) و همچنین تقریباً 6000 نفر نیز در داخل مرزهای کشور هندی صحبت می کنند. .
دیدگاهتان را بنویسید