نمادهای ملی کنیا

نمادهای ملی کنیا -کنیا، واقع در شرق آفریقا، دارای اکوسیستم های متنوعی از ذخیره گاه ماسایی مارا تا قله های پوشیده از برف کوه کنیا است. این کشور به خاطر فرهنگ پر جنب و جوشش، از جمله مردم ماسایی و سنت های غنی آنها، شناخته می شود که با ویزای الکترونیکی کنیا می توانید تجربه ی بی نظیری از سفر به این کشور زیبا کسب کنید.

بطورکلی بعضی کشور ها نمادهای ملی مخصوص بخود را دارد که هرنماد ملی یک نمای انتزاعی از جانوران، گل‌ها یا سایر موارد است – یا برخی شی‌های متمایز – که در طول زمان با یک کشور یا موجودیت مشخص شده است .

کشور کنیا یکی از کشورهایی است که خانه ی نماد های زیادی است که فرهنگ، تاریخ و حیات وحش آن را به جهانیان معرفی می کند. شما با رزرو یک تور تاستان کنیا می توانید از بسیاری از این نمادها بازدید کنید.

نشان ملی کنیا

نمادهای ملی کنیا

نشان ملی کنیا دارای دو شیر طلایی است، یکی در دو طرف سپر با دو نیزه متقاطع. شیرها نماد حیات وحش کنیا و شجاعت مردم کنیا برای دفاع از کشورشان هستند. سپر (که دارای رنگ های پرچم ملی است) و نیزه ها نماد اتحاد و دفاع برای آزادی است. خروسی که تبر در دست دارد در حالی که به جلو می رود، اقتدار، اراده برای کار، موفقیت و شکستن یک سپیده دم را به تصویر می کشد. همچنین نماد حزب اتحادیه ملی کنیا آفریقا (KANU) است که کشور را به استقلال رساند.

در پایین، شعار ملی، “Harambee” وجود دارد که نشان دهنده روحیه همکاری یا کنار هم قرار گرفتن است. در پس‌زمینه طرح کلی کوه کنیا و در پیش‌زمینه تصاویری از محصولات کشاورزی کنیا از جمله قهوه، پیرتروم، سیسال، چای، ذرت و آناناس دیده می‌شود. طوماری حاوی شعار، Harambee، از نشان پشتیبانی می کند.

پرچم کنیا یکی از مهمترین نمادهای ملی کنیا

پرچم کنیا در 12 دسامبر 1963 به عنوان پرچم این کشور پذیرفته شد. رنگ سیاه نشان دهنده مردم جمهوری کنیا، قرمز برای خون ریخته شده در طول مبارزه برای استقلال، سبز برای چشم انداز کشور و رنگ سفید بعداً برای نماد صلح و صداقت اضافه شد.

نماد حیوانی کشور کنیا

شیر که به عنوان پادشاه ساوانا شناخته می شود، مظهر قدرت و شجاعت است و آن را به نمادی مناسب برای کنیا تبدیل می کند. حضور باشکوه این شیر که در سال 1965 به عنوان حیوان ملی کنیا انتخاب شد، نشان دهنده مقاومت و عزم این کشور است.

شیرها یکی از کاریزماتیک ترین گونه های روی زمین هستند که در سراسر جهان به عنوان نماد شجاعت و قدرت شناخته می شوند. آنها نه تنها نقش مهمی در سلامت اکوسیستم ایفا می کنند، بلکه سهم عمده ای در تولید ناخالص داخلی کنیا دارند.

سرود ملی کشور کنیا

این سرود یکی از اولین سرودهای ملی است که به طور خاص به این ترتیب ساخته شده است. این سرود توسط کمیسیون سرود کنیا در سال 1963 نوشته شد تا پس از استقلال از بریتانیا به عنوان سرود دولتی استفاده شود . این کمیسیون شامل پنج عضو بود و توسط مشاور موسیقی کنیا رهبری می شد. .انتظار می رفت که اشعار عمیق ترین اعتقادات و عالی ترین آرزوهای مردم را بیان کند.

اشعار “Ee Mungu Nguvu Yetu” در اصل به زبان کیسواحیلی ، زبان ملی کنیا نوشته شده است. این آهنگ بر اساس یک آهنگ سنتی بود که توسط مادران پوکومو برای فرزندانشان خوانده می شد. سرود ملی کنیا برای ملت آن اهمیت زیادی دارد. هر کنیایی باید سرود ملی را بداند و حداقل دو بار در هفته آن را بخواند. اگر این کار را انجام دهیم، آنگاه می‌توانیم همه میوه‌هایی را که از این سرود ملی به دست می‌آید، درو کنیم.

مفاهیمی که در سرود ملی کنیا به آن تاکید می شود عبارتند از نیایش، تشویق وحدت ملی، از بین بردن قبیله گرایی، تشویق میهن پرستی و قدردانی از برخی سنت های آفریقایی.

ساز ملی کنیا

ساز ملی کنیا ابزاری است به نام نیاتیتی Nyatiti که نوعی عود کاسه‌ای پنج تا هشت رشته‌ای از کنیا است . این ساز کلاسیکی است که توسط مردم لو در غرب کنیا به ویژه در منطقه سیایا در جنوب کیسومو نواخته می شود.

طول آن حدود دو تا سه فوت است و طنین انداز چوبی کنده کاری شده کاسه ای شکل که با پوست گاو پوشانده شده است. از نظر تاریخی، رشته‌ها از تاندون‌های گاو ساخته می‌شدند، اما سازندگان ساز مدرن تقریباً به طور انحصاری از نخ ماهیگیری نایلونی و پلاستیکی در اندازه‌های مختلف استفاده می‌کردند، حرکتی که صدای نیاتیتی را به شدت تغییر داد.

ورزش ملی کنیا 

ورزش یکی از عناصر مهم فرهنگ کنیا است . ورزش های سنتی بومی مختلف در فرهنگ کنیا از اولین تاریخ آن غالب بوده است. برخی از بازی‌های سنتی و ورزش‌های رایج در کنیا از دوران باستان شامل کشتی، تمرین‌های مسابقه‌ای، مبارزه با چوب، شکار (استفاده از نیزه و تیر)، بازی‌های روی تخته، نبرد با گاو نر و رقص بوده است.

فوتبال محبوب ترین ورزش در کنیا است که ورزش ملی کنیا محسوب می شود، اگرچه تیم ملی کنیا به نام ستاره هارامبی، موفقیت بین المللی کمی داشته است. بسکتبال، والیبال و نت بال نیز از ورزش های محبوب هستند. باشگاه های اجتماعی اغلب این فرصت را برای کنیایی ها فراهم می کنند تا فوتبال و والیبال بازی کنند.

چهره ها و شخصیت های ملی کنیا

افراد مشهور کنیا این کشور را به شکلی بی اندازه شکل داده اند. کار و تعهدات بزرگ این افراد نشان دهنده عشق و علاقه عمیق آنها به کنیا و مردم آن است و هرکدام به نوبه خود نقش پررنگی در استقلال و پیشرفت کشور خود داشته اند.

از چهره های مشهور و شناخته شده کنیایی می توان به پروفسور وانگاری ماتای (فعال محیط زیست و حقوق بشر کنیا)، نگگی وا تیونگگو (نویسنده، نمایشنامه‌نویس، روزنامه‌نگار)، دافنه شلدریک (بنیانگذار معروف پارک ملی Tsavo کنیا)و جومو کنیاتا(اولین رئیس‌جمهور کنیا پس از استقلال) اشاره کرد.

بنیان گذار ملی کنیا

جومو کنیاتا در سال 1889 در Ng’enda در بخش گاتوندو کیامبو به دنیا آمد. درخشش او به مردم فراتر از مرزهای کنیا و در واقع فراتر از سواحل آفریقا قدرت و آرزو داد. درست همانطور که یک نور در تاریکی مطلق می درخشد و یک نقطه تجمع ایجاد می کند، کنیاتا نیز به کانون نبرد آزادی کنیا بیش از نیم قرن تبدیل شد تا تاریکی و بی عدالتی استعمار را از بین ببرد.

در 12 دسامبر 1964، کنیا به جمهوری در داخل کشورهای مشترک المنافع تبدیل شد که کنیاتا رئیس جمهور آن بود. و با آن او همچنین به یکی از مشهورترین افراد کنیا تبدیل شد.

غذا و نوشیدنی ملی کنیا

غذاهای ملی کنیا شامل اوگالی (Ugali) ، نیاما چما (Nyama Choma) و کچومبری (kachumbari) می شوند. برای آشنایی بیشتر با غذاهای سنتی کنیا، مقاله ی غذاهای کنیا را مطالعه کنید.

داوا (The Dawa) نوشیدنی ملی کنیا است که به رستوران The Carnivore در نایروبی نسبت داده می شود. یکی از عناصر تشکیل دهنده این نوشیدنی عسل است که برای کشوری با سابقه طولانی زنبورداری سنتی مناسب است.

رقص ملی کنیا

رقص ایسوکوتی (Sikuti) یک اجرای جشن سنتی است که در غرب کنیا انجام می شود. این به شکل یک رقص سریع، پرانرژی و پرشور همراه با نواختن طبل و آواز است. ابزاری جدایی ناپذیر برای انتقال فرهنگی و همزیستی موزون بین خانواده ها و جوامع است و در بیشتر مناسبت ها و مراحل زندگی از جمله زایمان، تشرف، عروسی، تشییع جنازه، بزرگداشت، افتتاحیه، جشن های مذهبی، رویدادهای ورزشی و سایر اجتماعات عمومی نفوذ می کند.

رنگ های ملی کنیا

رنگ(های) ملی کنیا: سیاه، قرمز، سبز و سفید هستند که در پرچم این کشور هم به کار رفته اند.

میوه ملی کنیا

میوه ملی کنیا انبه است که در مناطق مختلف کنیا یافت می شود . انبه در کنیا بسیار مهم است نه تنها خوشمزه است، بلکه فواید بسیاری برای سلامتی مانند بهبود عملکرد مغز و افزایش سطح انرژی دارد. این باعث می شود که انبه میوه ایده آلی برای مردم کنیایی باشند.

درختان انبه بیشتر در نواحی غربی و مرکزی کنیا یافت می شوند. همچنین یکی از مهم‌ترین گونه‌های درختی است که در کنیا رشد می‌کند، زیرا از طریق میوه‌ها و برگ‌هایش مزایای اقتصادی برای مردم به ارمغان می‌آورد.

گل ملی کنیا

ارکیده توسط بسیاری از مردم پیشنهاد شده است تا گل ملی کنیا باشد زیرا زیبایی و تنوع منحصر به فرد این کشور را تجسم می دهد. در حالی که ارکیده ممکن است گل ملی رسمی کنیا نباشد که توسط دولت به رسمیت شناخته شده است، قبلا همیشه به عنوان گل ملی غیررسمی این کشور مطرح شده است. کنیا خانه ی حدود 250 نوع مختلف ارکیده است که تقریباً در هر رنگ و بافتی موجود هستند. کنیا همچنین ارکیده های گرمسیری را در مقیاس قابل توجهی صادر می کند.

پرنده ملی کنیا

پرنده ملی کنیا غلتک سینه یاسی بنفش ( Coracias caudatus ) است که یک پرنده آفریقایی از خانواده غلتکی ، Coraciidae است. این به طور گسترده در جنوب و شرق آفریقا پراکنده است. این پرنده جنگل‌های باز و ساوانا را ترجیح می‌دهد و بیشتر در مکان‌های بی‌درخت غایب است.

جنس‌ها از نظر رنگ‌بندی متفاوت هستند و نوجوانان فاقد دم‌های بالغ هستند. نام‌های جایگزین برای غلتک سینه‌ای یاسی شامل غلتک دم چنگالی و غلتک گلویی یاسی (همچنین برای زیرگونه‌ای از غلتک بنفش استفاده می‌شود ) است.

قهرمان ملی کنیا

ددان کیماتی واچیوری (31 اکتبر 1920 – 18 فوریه 1957)، متولد کیماتی وا واکیوری در کنیا بریتانیایی آن زمان ، رهبر ارشد نظامی و معنوی قیام مائو مائو بود . او که به طور گسترده به عنوان یک رهبر انقلابی شناخته می شود، مبارزه نظامی مسلحانه علیه رژیم استعماری بریتانیا در کنیا را در دهه 1950 رهبری کرد تا اینکه در سال 1956 دستگیر شد و در سال 1957 اعدام شد .

ملی گرایان کنیایی او را شخصیت قهرمان مبارزات آزادی کنیا علیه استعمار بریتانیا می دانند، در حالی که دولت بریتانیا او را تروریست می دانست. علیرغم اینکه دو رئیس جمهور اول کنیا مستقل، جومو کنیاتا و دانیل آراپ موی آنها را با تحقیر می نگریستند، کیماتی و دیگر شورشیان مائو مائو رسماً به عنوان قهرمانان مبارزه برای استقلال کنیا تحت دولت موای کیباکی شناخته شدند ، که در نهایت با رونمایی از مجسمه کیماتی در سال 2007 این امر با تصویب قانون اساسی جدید در سال 2010 که خواستار به رسمیت شناختن قهرمانان ملی بود، تقویت شد.


دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *